SETAKAT 30 September 2023, seramai 6.3 juta atau 48 peratus daripada ahli Kumpulan Wang Simpanan Pekerja (KWSP) berumur bawah 55 mempunyai baki simpanan kurang daripada RM10,000.
Dengan simpanan tersebut, mereka dijangka hanya mempunyai pendapatan persaraan kurang daripada RM42 sebulan untuk tempoh 20 tahun.
Data dan jangkaan itu didedahkan Kementerian Kewangan dalam Pertanyaan Lisan Dewan Rakyat pada 20 November.
Jumlah tersebut meningkat berbanding 4.7 juta atau 37 peratus yang dicatatkan pada April 2020, sebelum pengeluaran-pengeluaran khas berkaitan Covid-19 diperkenalkan.
Data itu membuktikan kelemahan perlindungan sosial untuk warga emas di Malaysia. Ia menjadi lebih serius apabila pada 2020, Malaysia mula menjadi negara masyarakat menua dengan 2.3 juta atau tujuh peratus daripada populasi menjejak usia 65 tahun ke atas.
Pada 2045, negara dijangka menjadi negara tua apabila populasi warga emas berkembang kepada 14 peratus dan pada 2060, ketika 20 peratus populasi berusia 65 tahun ke atas, Malaysia bakal menjadi negara supertua.
Piawaian antarabangsa
Beberapa siri pengeluaran khas berkaitan Covid-19 yang diberikan sebelum ini memberi kesan kepada perlindungan sosial warga emas di Malaysia.
Namun, bukan itu sahaja masalah yang kita ada. Masalah yang utama lebih struktural.
Seperti yang dicatatkan dalam artikel Social Insurance Pension: Saving for retirement collectively oleh Hawati Abdul Hamid dan Puteri Marjan Megat Muzafar terbitan Insititut Penyelidikan Khazanah, peruntukan pencen di Malaysia masih banyak kekurangan, jika dinilai dengan piawaian antarabangsa.
Ini termasuk perlindungan pendapatan asas yang membolehkan pesara “hidup dengan bermaruah”, manfaat persaraan yang sekurang-kurangnya setara dengan garis kemiskinan per kapita dan pendapatan persaraan mencukupi untuk menanggung penggunaan semasa tempoh ketidaktentuan pendapatan.
Tiga tingkat perlindungan
Menurut Hawati dan Puteri Marjan, peruntukan pencen untuk warga emas di Malaysia mempunyai tiga komponen.
Pada tingkat pertama ialah peruntukan yang dibiayai cukai untuk menjamin piawaian minimum kehidupan seperti Bantuan Warga Emas. Tingkat kedua pula melibatkan akaun individu mandatori yang menyasarkan penggantian pendapatan, seperti KWSP dan pencen perkhidmatan awam.
Tingkat terakhir, iaitu ketiga ialah simpanan persaraan sukarela seperti Skim Persaraan Swasta (PRS).
Perlindungan tingkat pertama seperti Bantuan Warga Emas berkesan untuk memastikan golongan tertentu mendapat bantuan selepas bersara.
Namun, ia terhad kepada golongan yang di bawah paras kemiskinan dan tidak mempunyai sokongan keluarga. Ia tidak menyeluruh.
Ketika ini, menurut Hawati dan Puteri Marjan, hanya 4.2 peratus warga emas dilindungi skim tersebut.
Satu lagi perlindungan yang dibiayai cukai ialah pencen perkhidmatan awam yang menyasarkan bekas pekerja dalam perkhidmatan awam.
Jika kita kelompokkan penerima Bantuan Warga Emas dengan penerima pencen perkhidmatan awam, hanya 24 peratus warga emas di Malaysia dilindungi pencen gaya lama (old-age pension). Hanya satu perempat, rendah berbanding purata dunia pada satu perdua.
Malah, simpanan persaraan mandatori seperti KWSP juga belum mencukupi, dari segi kelebaran dan kedalaman liputannya.
Jelas Hawati dan Puteri Marjan, pada 2020, lebih separuh ahli KWSP berumur 54 tahun mempunyai kurang daripada RM50,000 dalam akaun mereka.
“Ini kurang daripada sasaran yang ditetapkan pada 2019, iaitu RM240,000 simpanan menjelang umur 55 tahun yang memberikan RM1,000 sebulan untuk 20 tahun persaraan, selari dengan jangkaan hayat di Malaysia.
“Malah, kadar ini jauh rendah berbanding jangkaan perbelanjaan bulanan sebanyak RM2,450 yang diperlukan seorang warga emas untuk mengekalkan kehidupan yang wajar.
“Lebih teruk, simpanan yang sedia tidak mencukupi dikurangkan lagi sebanyak RM145 bilion melalui empat skim pengeluaran Covid-19 pada 2021 dan 2022,” katanya.
Tengah yang hilang
Konsep perlindungan sosial pelbagai tingkat yang dijelaskan Hawati dan Puteri Marjan boleh difahami dengan rajah di bawah.
Yang dirisaukan – selain masalah-masalah yang telah dinyatakan – ialah bahagian dengan lorekan oren yang disebut sebagai ‘tengah yang hilang’.
Jelas Hawati dan Puteri Marjan, peruntukan yang tidak menyeluruh menyebabkan wujudnya jurang tersebut, diisi golongan yang bukan sebahagian daripada skim persaraan mandatori dan tidak juga layak untuk bantuan pencen gaya lama.
Mereka menjangkakan pada 2019, terdapat 60 peratus individu dalam umur bekerja yang berada dalam jurang tersebut.
“Kebanyakan individu ini perlu bergantung kepada simpanan peribadi dan aset, atau warisan keluarga untuk terus hidup selepas persaraan.
“Bagaimanapun, kadar kesuburan yang menurun, saiz isi rumah yang mengecil, jumlah isi rumah pelbagai generasi yang berkurang dan peningkatan kos hidup serta hutang isi rumah menandakan masa hadapan yang mana perlindungan pendapatan kurang bergantung kepada warisan keluarga,” katanya. – RELEVAN