BENIH, apa jua jenis, tanaman mahupun atau perilaku sosial, adalah permulaan kepada segala-segalanya.
Benih padi akan menentukan hasil tuai, lantas pengeluaran padi dan beras. Pengeluaran padi dan beras bukan sahaja menentukan pendapatan petani malahan keterjaminan makanan negara.
Bayangkan jika benih ini kosong tanpa isi. Kesemua rantaian kesan tadi akan terjejas, kecuali pembekal benih yang meraih untung atas kealpaan dan kehalobaan.
Keluhan petani kita ke atas benih padi kosong dan tidak bermutu yang dibekalkan oleh segelintir pembekal lantikan kerajaan mengundang rasionalisasi ke atas perilaku yang tidak bertanggungjawab ini.
Pokoknya, mengapakah kerajaan memandang enteng kepada isu benih kepada petani? Benih kealpaan ini akan membuahkan kerugian besar kepada petani, keterjaminan makanan dan akan terus melemahkan industri yang sudah lama parah ini.
Industri beras kita kian lumpuh tetapi di negara lain seperti Vietnam dan Thailand, industrinya terus maju menerajui pasaran beras dunia. Maju mundur, semuanya bermula daripada benih.
Keterlibatan petani
Di kedua negara tersebut, koperasi dan petani turut terlibat dalam agihan baja dan input.
Pertubuhan Persaudaraan Pesawah Malaysia (PeSAWAH) telah mencadangkan pasaran benih dibuka supaya ia lebih bersaing untuk menggalakkan pengeluaran benih berkualiti dan dijual pada paras harga persaingan.
ARTIKEL BERKAITAN: Memahami jaminan bekalan makanan dan kedaulatan makanan
Menurut PeSAWAH, ia perlu dibuka kepada petani, pengusaha, koperasi serta perusahaan mikro, kecil dan sederhana (PMKS).
Petani terutamanya adalah pengeluar benih yang berpengalaman kerana mereka berhadapan dengan pokok padi seharian selama bertahun-tahun. Sekilas padi dipandang, mereka tahu sihat-sakit pokok padi itu.
Maka memang tepat supaya petani dibenarkan menjadi pembekal padi selain peserta yang bukan petani.
Niagakan kualiti padi
Impak positif jika petani dibenarkan menjadi pembekal adalah:
- menggalakkan petani berusaha menjadi pembekal padi yang terbaik
- menyuburkan inovasi varieti padi
- dapat membekalkan secara cekap kepada jiran-jiran atau rakan-rakan sedekat maka mengurangkan kos mencari benih
- merancakkan industri benih padi menjadi dinamik dan bertumbuh daripada hanya 11 pembekal yang ada sekarang ini.
Cuma, ekosistem pemutuan yang cekap menggunakan peranti digital perlu dicipta untuk memudahcarakan proses ini.
ARTIKEL BERKAITAN: Petani Bukan Pemalas: Menyelami dilema pembekal makanan utama negara
Pesawah menunjukkan kematangan berbanding dengan penggubal polisi kita. Mereka tahu faedah persaingan, iaitu menggalakkan inovasi dan kualiti, menyediakan pilihan kepada pesawah, ketersediaan bekalan lebih terjamin dan kedua-dua pihak pembekal serta petani akan saling mengawasi antara satu dengan lain.
Oleh itu, jika pembekal menawarkan kualiti yang buruk, petani akan beralih kepada pembekal yang lain. Dalam jangka masa panjang, apabila “kualiti padi” yang diperniagakan, maka industri benih menjadi dinamik dan sangat bermutu.
Hakikat benih berbubuk
Landasan hujah membataskan bilangan pembekal benih adalah untuk memastikan kualiti benih. Dengan melantik beberapa pembekal yang ditanggap berpengalaman, maka dijangka benih yang dibekalkan adalah berkualiti setelah ia mematuhi standard Skim Pengesahan Benih Padi Jabatan Pertanian.
Setelah diluluskan, benih padi tersebut akan dibungkus di kilang oleh syarikat pengeluar menggunakan beg khas yang dinamakan sebagai ‘beg biru’ oleh petani. Beg biru ini mestilah mempunyai peratus percambahan minimum sebanyak 85 peratus.
Benih padi ini dinamakan sebagai benih padi sah yang dijual pada harga kawalan RM35 satu beg (20 kilogram). Untuk setiap beg yang dihasilkan, syarikat pengeluar boleh menuntut subsidi daripada kerajaan sebanyak Rm20.60.
Namun hakikatnya, petani masih lagi mendapat benih yang buruk, berhampas malah ada yang sudah ada bubuk (kutu beras).
Pihak penguatkuasa selalu menyalahkan petani kononnya tidak berhati-hati ketika membeli dan membeli benih padi lama.
Namun, soalan sebenar seharusnya ditanya kepada pihak pengeluar yang sudah mendapat keistimewaan monopoli ini. Mengapa mereka tidak memastikan hanya benih berkualiti yang dijual oleh ejen-ejen mereka?
Kes ini tidak berhenti pada hal kualiti sahaja, malah petani juga merungut bahawa mereka sering kali dipaksa membeli benih padi dengan harga yang lebih tinggi kerana bekalan benih tidak mencukupi sedangkan jadual pengaliran air sudah bermula.
Kadangkala, mereka terpaksa memulakan tanaman padi lewat kerana varieti benih padi yang mereka mahukan tidak kunjung tiba.
Memantau kualiti adalah mudah dengan syarat teknologi dan ekosistem pemantauan disediakan dengan cekap. Namun apa yang dapat dilihat ketika ini, ekosistem pemantauan lemah malah syarikat juga tidak mahu melabur dalam penggunaan teknologi. – RELEVANy
Benih Penyelesaian ialah siri artikel yang ditulis oleh Felo Laboratori Kajian Polisi Pertanian dan Makanan Universiti Putra Malaysia (UPM), Profesor Dr. Fatimah Mohamed Arshad dan Ketua Koordinator Forum Kedaulatan Makanan Malaysia (FKMM), NurFitri Amir Muhammad. Siri artikel ini membincangkan masalah dan penyelesaian isu benih padi di Malaysia. Nantikan bahagian kedua artikel ini di Relevan.