RASUAH merupakan musuh besar kepada ekonomi sesebuah negara. Dari kerajaan purba hingga moden, hampir semua ketamadunan pernah berhadapan masalah rasuah.
Pada zaman ini, negara dengan ekonomi membangun dan baru muncul lebih terdedah kepada masalah rasuah.
Indeks Persepsi Rasuah (CPI) yang dibangunkan Transparency International menunjukkan tiada negara yang terlepas daripada persepsi mengamalkan rasuah (markah terbaik diperolehi Denmark, Finland dan New Zealand pada 2021, iaitu 88 markah).
Namun, gambaran yang lebih jelas dapat dilihat ialah negara-negara maju mempunyai markah yang lebih baik dalam indeks tersebut. Negara dengan ekonomi membangun dan baru muncul cenderung mencatat markah yang rendah.
Malaysia menduduki tangga ke-62 daripada 180 negara dalam CPI pada 2021. Walaupun berada dalam kumpulan separuh terbaik (hampir kepada satu pertiga terbaik), markah yang dicatatkan masih rendah, iaitu 48 daripada 100.
Usaha memerangi rasuah di Malaysia terus berjalan walaupun belum menampakkan hasil yang baik. Dianggarkan pada 2017, negara kerugian RM47 bilion akibat rasuah.
Paling ditakuti jika rasuah sudah membarah di Malaysia sehingga menjadi budaya. Dalam keadaan ini, usaha menyingkirkan amalan rasuah akan menjadi sangat sukar.
ARTIKEL BERKAITAN: Marah pemimpin rasuah tidak sekuat marah pemimpin makan babi – Syed Hussein Alatas
Orang ramai perlu disedarkan tentang keburukan rasuah kerana amalan rasuah di negara ini bukan hanya melibatkan pemimpin kerajaan dan ahli politik, sebaliknya meliputi seluruh lapisan masyarakat.
Investopedia menyenaraikan tujuh kesan rasuah kepada sesebuah negara. Cuba perhatikan senarai ini, adakah Malaysia sedang mengalami masalah yang sama ketika ini?
- Harga tinggi, kualiti rendah
Rasuah menyebabkan wujudnya situasi monopoli atau oligopoli dalam ekonomi. Pemilik perniagaan yang mempunyai ‘kabel’ dengan pegawai atau pemimpin kerajaan boleh memanipulasi dasar dan mekanisme pasaran untuk meraih kuasa monopoli.
Dengan kuasa monopoli, persaingan harga atau kualiti tidak lagi wujud. Pengguna akhirnya terkesan kerana terpaksa membayar lebih untuk kualiti yang rendah.
- Peruntukan sumber yang tidak berkesan
Dalam ekonomi yang korup, syarikat yang tidak layak boleh menang tender projek melalui rasuah, menyebabkan perbelanjaan berlebihan disalurkan dalam projek yang rendah piawai atau gagal.
Ini merugikan negara kerana sumber yang sama sepatutnya boleh disalurkan kepada projek yang lebih baik dan membantu rakyat.
- Agihan kekayaan yang tidak seimbang
Antara ciri ekonomi yang korup ialah jumlah rakyat dalam kelas pendapatan pertengahan sangat sedikit, manakala jurang antara kelas pendapatan tinggi dengan rendah pula sangat besar.
Ekonomi korup juga tidak mesra perniagaan kecil kerana tekanan yang diterima dari syarikat-syarikat besar yang ada kaitan dengan kerajaan atau pemimpin kerajaan. Akhirnya kekayaan hanya diagih kepada golongan tertentu, meluaskan lagi jurang pendapatan rakyat.
- Rangsangan rendah terhadap inovasi
Persekitaran ekonomi yang korup tidak menggalakkan inovasi dalam kalangan pencipta kerana kurangnya keyakinan kepada sistem undang-undang yang ada. Inovasi pencipta tidak mendapat perlindungan paten dan berisiko diciplak.
Disebabkan kekurangan inovasi, negara dengan ekonomi yang korup akan kekal sebagai pengimport berbanding pengeksport, menyebabkan ekonomi mereka sukar berkembang pesat.
- Kualiti pendidikan dan kesihatan yang rendah
Rasuah memberi kesan kepada kualiti pendidikan dan kesihatan sesebuah negara. Negara yang mengamalkan rasuah tidak dapat melahirkan guru-guru yang cemerlang kerana proses pelantikan dan pemilihan guru dalam jawatan tinggi juga sudah dicemari rasuah.
Begitu juga dalam sektor kesihatan apabila pelantikan kakitangan dan pemerolehan bekalan ubat serta peralatan turut terpalit rasuah. Kualiti penjagaan dan rawatan kesihatan juga menurun.
- Kewujudan ekonomi bayangan (shadow economy)
Ekonomi bayangan bermaksud keadaan perniagaan yang dijalankan dalam sesebuah negara tidak didaftarkan secara rasmi bagi mengelak pembayaran cukai. Dalam keadaan ini, negara berhadapan kerugian kerana perniagaan-perniagaan ini wujud di luar ekonomi yang ‘rasmi’.
Bukan sahaja cukai tidak dapat dikutip, perniagaan sebegini juga cenderung menawarkan gaji yang rendah kepada pekerja dan tidak menyediakan persekitaran pekerjaan yang wajar untuk pekerjanya.
Menurut Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN), saiz ekonomi bayangan di Malaysia dianggarkan kira-kira 21 peratus daripada Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) negara.
- Rendah pelaburan dan perdagangan asing
Pelabur asing mahukan persekitaran perniagaan yang adil dan kompetitif. Negara dengan ekonomi korup bukanlah pilihan yang baik untuk pelabur.
Negara yang terkenal dengan pengamalan rasuah tidak akan menjadi pilihan pelabur-pelabur utama dunia, walaupun negara itu mempunyai kelebihan lain seperti kualiti buruh dan pasaran besar. – RELEVAN